New Page 1

ILU LUDZI PÓJDZIE DO NIEBA?

Studium biblijne

(polemizujące z doktryną Świadków Jehowy)

Spis treści:

I. 144.000

1.Biblijne dane o 144000

2.Czas istnienia 144000

3.144000 pochodzi ze wszystkich plemion Izraela (Obj 7.4)

4.Czy 144000 to namaszczeni świadkowie Jehowy?

ll. Niezliczony tłum w niebie ? (Obj 7.9)

1.Tożsamość tłumu

2.Znaczenie białych szat

3.Miejsce jego pobytu

4.Co to znaczy "przed tronem"?

5.Znaczenie jego służby

6.W której jest świątyni?

lll. Świadectwa Nowego Testamentu o nadziei w niebie

lV. Przeznaczenie

1.Co decyduje o nadziei prawdziwie wierzących: przeznaczenie czy czas narodzin?

2.Czy "przeznaczeni" świadkowie Jehowy idą do nieba?

V. Metodyka egzegezy (analizy tekstu biblijnego)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I. 144.000

Problem związany ze 144.000 zbawionych dotyczy naszej nadziei, którą możemy pokładać w życiu w niebie lub na ziemi. Studium to ma pomóc ustalić ile osób znajdzie siê w niebie. Ograniczenie tej liczby do 144.000 jest powodem powstania klasowości świadków Jehowy, u których druga klasa stanowiąca większość członków organizacji(ponad 4 mln) zmierza do raju na ziemi w bezwzględnym podporządkowaniu klasie pierwszej, "namaszczonej, niebiańskiej" i kierującej (wchodzącej w skład 144.000). Zbadajmy więc pisma, "czy tak się rzeczy mają" (Dz 17.11). Poznajmy nadzieję, do której Bóg nas powołał.(Ef 1.18)

1. Biblijne dane o 144.000:

wg Obj 7.3 są to słudzy Boga jeszcze przed opieczętowaniem,

4 opatrzeni pieczęcią,

ze wszystkich plemion Izraela;

wg Obj 14.1 stoją oni z Barankiem na górze Syjon,

mają Jego Imię wypisane na czole;

3 śpiewają nową pieśń, której nikt inny nie potrafi śpiewać,

są wykupieni z ziemi;

4 są czyści,

nie skalali się z kobietami,

podążają za Barankiem,

są wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny czasu końca, np. pierwsi po zabraniu Kościoła Obj 7.1-4, pierwsze zbiory 3M 23.15-17, są dla Boga i dla Baranka.

Pytania:

1) Gdzie jest napisane, że tylko oni będą w niebie?

2) Gdzie jest napisane, że tylko oni będą wykupieni z ziemi?

3) Gdzie jest napisane, że tylko oni będą wykupieni spomiędzy ludzi?

2. Czas istnienia 144.000

Obj 7.3 przed wyrządzeniem szkody ziemi, morzu, drzewom [dopóki]

Obj 7.1 [potem] po sześciu pieczęciach gniewu (Obj 6.1-17), a przed siódmą (Obj 8.1, Mt 24)

Obj 7.3-4 przed i po opieczętowaniu cały skład 144.000 znajduje się w jednym stanie i miejscu - na ziemi. Wg świadków Jehowy pieczętowanie rozpoczęło się od apostołów i większość ze 144.000 jest już w niebie; nie poszliby do nieba nie opieczętowani. Wg Biblii cały Nowy Testament to ludzie nieba. ("Prowadzenie rozmów na podstawie pism" str.201). Cały skład 144.000 jest pieczętowany dopiero po pieczęciach sądu narodów, a chrześcijanie NT już dawno byli opieczętowani. (2 Kor 1.22; Ef 1.12-14; 4.30) - "Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi" str.123, ust.11

Mt 24.3 = znaki końca świata

Mt 24.6-7 = Obj 6.4 pieczęć 2 i 3

Mt 24.8-9 = Obj 6.9 pieczęć 5

Mt 24.29 = Obj 6.12-13 pieczęć 6

Mt 24.21-22 = Obj 6.15-17 pieczęć 6

Pytanie:

1. Jak brzmi odpowiedź na tytuł niniejszego studium, jeśli 144.000 ma inny czas pieczętowania niż Kościół N.T.?

Innym wskaźnikiem czasu istnienia 144.000 jest rodzaj użytej pieczęci. Apokaliptyczna pieczęć była przedmiotem, który Jan widział u anioła (Obj 7.2). Przystawiano ją na czołach ludzi należących do wybranego grona (Obj 7.3-4). W wyniku pieczętowania na czołach 144.000 znalazły się dwa napisy: imię Baranka i Jego Ojca (Obj 14.1). Pieczęć ta chroniła przed "szarańczą" wychodzącą ze studni otchłani (po piątej trąbie sądu tylko przez pięć miesięcy Obj 9.1-5, Ez 9.2-6) oraz przed szkodami wyrządzonymi ziemi i morzu (Obj 7.2-3). Pieczęć nie oznaczała dokonania wyboru, lecz oddzielała już wcześniej wybranych, będących sługami Boga przed opieczętowaniem (Obj 7.3). Można ją porównać do znaku bestii, której imieniem (liczbą 666) będzie pieczętowane czoło ludzi oddających pokłon posągowi zwierzęcia (Obj 13.16-18).

Czy taką pieczęć znał Kościół pierwszego wieku? Porównajmy:

pieczęć Kościoła pieczęć 144.000

1.narzędzie Duch Święty, On przedmiot pisarski

pieczętujące Ef 1.13, J 16,13a Obj 7.2, Ez 9.3-4

2.forma obecność Ducha: napis: imię Baranka

pieczęci rękojmia dziedzictwa i Jego Ojca Obj 14.1

i zadatek pełni

Ef 1.14, 2 Kor 1.22, Ef 5.18

3.sposób przyjście i zamieszkanie przyniesienie i użycie

pieczętowania Ducha, który pieczętuje pieczęci

J 16.13a, 1 Kor 3.16 Obj 7.2-4

4.obiekt potencjalni słudzy Boga aktualni słudzy Boga

pieczętowania Dz 2.38 Obj 7.3

Nie widać wspólnych elementów w pieczęciach Kościoła i 144.000, z czego wynika, że Kościół nie potrzebował takiej pieczęci (np. nic nie wskazuje na to, by spotkał okrutną "szarańczę" z Obj 9.4). Potwierdza to także chronologiczna kolejność wydarzeń w wizjach 6,7 i 8 rozdziału. W Obj 7;1-3, po otworzeniu szóstej pieczęci aniołowie są powstrzymywani przed wyrządzaniem szkody ziemi, morzu i drzewom, choć już gotowi są do realizowania siódmej pieczęci. Po otworzeniu tejże w rozdziale 8;7-11 czytamy o dokonaniu tych szkód. Tuż przed jej zdjęciem zapieczętowano Boże sługi, co oznacza, że do tego czasu nie potrzebowali tej pieczęci. Jasno z tego wynika, że Kościół - ciało Chrystusa, mający nadzieję niebiańską tej pieczęci też nie potrzebował, gdyż poczynając od I wieku aż do czasu zdjęcia szóstej pieczęci pieczęć z Obj 7.4 nie była ani potrzebna, ani używana. W takim razie zapieczętowanie ściśle określonej liczby 144.000 dokonało się w jednym czasie, tj. po szóstej pieczęci i tym samym słudzy Boży czasów ostatecznych nie mają nic wspólnego z Kościołem I wieku. Jeśli zaś tylko grono 144.000 miałoby nadzieję niebiańską, to Kościół łącznie z apostołami byłby pozbawiony nieba. Ponieważ jednak nie ma wątpliwości co do niebiańskiej nadziei Kościoła, odpowiedź na tytuł tego opracowania "Ilu ludzi pójdzie do nieba?" narzuca się sama: Kościół plus 144.000 tysiące.

3. 144.000 pochodzi ze wszystkich plemion Izraela Obj 7.4

1) nie ma jednak plemienia Dana 1M 49

2) nie ma plemienia Efraima 4M 1

3) jest Lewi, który nie miał dziedzictwa

4) jest Józef, a dziedzictwo dano jego synom Efraimowi i Manassesowi

Wg świadków Jehowy 144000 nie mogą być cielesnymi plemionami Izraela, ponieważ nigdy nie było plemienia Józefa, nie są wymienione plemiona Efraima i Dana, zaś Lewici byli oddzieleni do służby świątynnej i nie uznawano ich za jedno z 12 plemion. (4M 1.4-16; Rz 2.28-29; Gal 3.26-29 "Prowadzenie rozmów na podstawie Pism" str.203) Problem leży więc w tym, czy w skład 144.000 mogą wchodzić nie-żydzi. Dla świadków Jehowy mogą,bo plemiona w Obj 7 są wg nich symboliczne. Na tym stwierdzeniu zbudowano doktrynę o dwuklasowości organizacji, obejmującą ludzi różnych narodowości. N.T. wyraźnie umieszcza w niebie nie- -żydów. Dlatego też stwierdzenie, że 144.000 są wyłącznie żydami, automatycznie umieściłoby w niebie większą liczbę niż wyżej wymieniona, czyli nieokreślona. To z kolei odebrałoby świadkom Jehowy podstawę do nauczania o dwuklasowości i przyszłym życiu na ziemi jakichkolwiek chrześcijan.

Ad 1) Brak pokolenia Dana nie jest jeszcze dowodem na symboliczne znaczenie pozostałych pokoleń. Z nieokreślonych bliżej przyczyn Bibia go nie uznaje. Być może nie zostało ono uwzględnione z powodu spłodzenia Antychrysta - patrz porównanie 1M 3.15 = 1M 49.17 (Nie chodzi tu o system, lecz o konkretnego człowieka.); por. 2Tes 2.3; 1 J 2.18; Dn 7.24-25,11.21; Obj 19.20. Może chodzi o bałwochwalstwo tego plemienia Sędz 17.18

Ad 2) Efraim zawiera się w Józefie, ojcu Efraima - 1M 48.3-6. Potomstwo Józefa, choć nazwane imieniem jego synów Efraima i Manassesa, należy do Józefa. Por. Joz 14.4

Ad 3) Jak można na podstawie 4M 1.4-16 stwierdzić brak uznania Lewiego za pokolenie tylko z powodu niewymienienia go tutaj, skoro inne spisy podają to pokolenie np. 1M 49; 4M 2; Joz 13-21; Obj 7? Poza tym potomkowie Lewiego mieli miasta i pastwiska (Joz 14.4), Boga i kapłaństwo (Joz 13.33; 18.7), pełnoprawne istnienie jako plemię Izraela (Joz 21.1-3; Obj 7.4; 2Tym 3.16a)

Ad 4) Józef zastępuje Efraima, skoro jest mu przyznane potomstwo jego synów tj. Efraima i Manassesa (1M 48.3-6).

Wszystkie plemiona wymienione w Obj 7.5-8 są pełnoprawnymi plemionami Izraela i nie mamy podstaw do odrzucenia ich autentyczności. Jeżeli chce się uznać te pokolenia za symboliczne to potrzeba innych podstaw niż wyżej wymienione. Ale wtedy konsekwentnie należy uznać cały wiersz Obj 7.4 za symboliczny, bo nie ma podstaw do rozdzielenia tego wersetu na dwie odmiennie (dosłownie i symbolicznie) rozumiane części. Dowodzeniem konieczności dosłownego odczytywania tak liczby 144.000, jak i liczby pokoleń rządzą te same zasady. Ciekawą argumentację proponuje tu książka świadków Jehowy "Prowadzenie rozmów na podstawie Pism" str.204 (Czy liczba 144.000 nie jest symboliczna?): "Odpowiedź wynika z faktu, że po wymienieniu określonej liczby 144.000 w wierszu 7.9 jest mowa o wielkiej rzeszy, której żaden człowiek nie potrafił zliczyć. Gdyby liczba 144.000 nie była dosłowna, wówczas przeciwstawienie jej wielkiej rzeszy nie miałoby sensu." Tą samą słu- szną logikę należy stosować w rozważaniu dosłowności plemion. Również tu odpowiedź wynika z faktu, że przed wymienieniem określonej narodowości w wierszu 7.4 (królów i kapłanów - "Będziesz mógł żyć wiecznie w raju...", str.17, ust.20) jest mowa o królach i kapłanach ze wszystkich plemion, języków, ludów i narodów - Obj 5.9-10. Gdyby żydowska narodowość królów była symboliczna w Obj 7.4, wówczas przeciwstawienie jej królów wszystkich narodowości w Obj 5.9 nie miałoby sensu.

Jednym z powodów uznania plemion w Obj 7 za cielesne jest zarzut o cielesnym odrzuceniu Izraela przez Jahwe. Aby mu zaprzeczyć, musimy porównać obietnice 1 Kron 17.22, Rz 11.1-2a, Rz 11,25-29 z oczekiwaniami Iz 49.6, Nah 1.9, Mt 19.28, Obj 21.12.

Ciekawe jest też, że wielka rzesza z Obj 7.9 ma to samo pochodzenie, co królewskie kapłaństwo z Obj 5.9-10. Jeżeli stwierdziliśmy, że 144.000 nie są tożsame z królami i kapłanami z wierszy 5.9-10, to musimy utożsamić królewskie kapłaństwo z 5.9-10 z niezliczonym tłumem z Obj 7.9 na podstawie ich wspólnych cech tj. pochodzenia i zbawienia. Poza tą możliwością nie widać innego sposobu zidentyfikowania tych tłumów. Pytanie o to, ile osób może mieć nadzieję na wieczne życie w niebie zaczyna brzmieć retorycznie.

Niektóre interpretacje i komentarze chrześcjańskie uznają znaczenie plemion za symboliczne, ale konsekwentnie w ten sam sposób traktują liczbę (Obj 7.4). To jednak rozumowanie prowadzi do utożsamienia ludzi z wiersza 4 i 9 jako należących do tej samej grupy. Ze względu na sporą ilość znaczeń symbolicznych w Objawieniu są to refleksje godne uwagi.

4. Czy 144.000 to namaszczeni świadkowie Jehowy ?

W artykule pt."Nadeszła godzina sądu Bożego" ("Strażnica" 7/1989, str.18-19) świadkowie Jehowy interpretują 9 rozdział Objawienia. Podają oni biblijne uzasadnienia istnienia dwuklasowego podziału swoich wiernych. Pierwsza klasa, mająca nadzieję życia w niebie i będąca częścią 144.000 przyrównana jest do roju szarańczy: "...przedstawiają one... ostatek dziedziców królestwa..." (paragraf 8), " przyrównany do szarańczy namaszczony ostatek." (paragraf 10). " Dokuczliwe szarańcze... namaszczeni duchem... będą panować...w niebie." (paragraf 13)

W Obj 9.4-5 czytamy, że celem wyjścia szarańczy z otchłani jest wyrządzenie szkody ludziom, którzy nie mają pieczęci Bożej na czołach oraz dręczenie ich przez 5 miesięcy. Kim jest szarańcza, to już wiemy: namaszczona pierwsza klasa świadków Jehowy. Kim zaś są ludzie zaoszczędzeni przed szarańczą? Obj 9.4 wyraźnie wskazuje, że są to osoby mające pieczęć Bożą na czołach. Czytamy o nich w Obj 7.3-4 oraz 14.1. " Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie opatrzymy pieczęcią sług Boga naszego na czołach ich. I usłyszałem liczbę tych, których opatrzono pieczęcią: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich plemion izraelskich." "I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca."

Jeśli wiemy już, kim się określają "namaszczeni" świadkowie i jak niewiele mają wspólnego z gronem 144.000, doczytajmy komentarz "Strażnicy" na temat drugiej klasy świadków: "(Obj 9,17.19) Głowy koni były jak głowy lwów, z pysków ich zaś wydobywał się ogień i dym i siarka; ogony ich są podobne do węży. Niepowstrzymana szarża... Jakąż grozę budzi ten widok (paragraf 9). A zatem tymi symbolicznymi końmi...(jest) "wielka rzesza" tak zwanych "drugich owiec", która kontynuuje publiczną działalność rozpoczętą przez przyrównany do szarańczy namaszczony ostatek (paragraf 11). Władza koni...mieści się w ich pyskach oraz w ich ogonach,... i tymi czynią szkodę (paragraf 11).