14- 04- 2004
STREAMSMINISTRIES

WSZYSCY KORZYSTAJĄ ZE ZWYCIĘSTWA
JOHN PAUL JACKSON


ZWYCIĘZCY PO ŁUPY!
Latem pełnym trudnych konfliktów Dawid i jego żołnierze powracali do domu zmęczeni upałem i wyczerpani kolejną brutalną walką. Znużoną armię przywitały złe wieści. Syklag- miasto, które zamieszkiwali, zostało zdobyte, spalone, a ich żony, dzieci i służący wzięci do niewoli. Dawid spodziewał się najgorszego, nie było ani chwili do stracenia. Natychmiast rozkazał swoim ludziom puścić się w pogoń za Amalekitami. Jednak łatwiej było to powiedzieć, niż zrobić- dwustu żołnierzy Dawida było po prostu zbyt wyczerpanych, by podjąć wyprawę (I Księga Samuela 30, 10).

W tym trudnym momencie ujawniła się pewna cecha Dawida- jego wspaniałe zdolności przywódcze. Wbrew protestom pozostałych ludzi Dawid pozwolił dwustu zmęczonym wojownikom pozostać w tyle i rozkazał im strzec juków. Pozostali żołnierze walczyli dzielnie i odnieśli kolejne zwycięstwo. Straty były minimalne, a nikt spośród odbitych nie doznał szkody.

Po powrocie do Syklag Dawid wystawił przed swoich wojowników ogromny skarb: złoto, klejnoty, srebro i duże ilości innych zdobyczy. To był wielki moment: zwycięzcy po łupy! Można wyobrazić sobie podniecenie mężczyzn, którzy brali udział w walce i teraz liczyli na swój udział w łupach. Skarb, rozładowywany z wozów, był ogromny.

NAGRODA POCHODZI OD PANA
Kiedy wojownicy gromadzili się wokół, Dawid ogłosił, że skarb zostanie podzielony równo między wszystkich, nawet tych, którzy zostali na tyłach. Natychmiast podniosło się narzekanie i skargi tych żołnierzy, którzy walczyli w bitwie. Dlaczego ich nagroda miała być taka sama, jak nagroda żołnierzy, którzy byli zbyt słabi, by dotrzeć do pola walki? Chociaż ich argumenty wydawały się logiczne, Biblia nazywa takie rozumowanie myśleniem pochodzącym od złego. To Bóg, a nie wojownicy, daje zwycięstwo i łupy. Pan dał zwycięstwo, a wojownicy po prostu przyjęli błogosławieństwo. Dlatego każdy otrzymał taką samą nagrodę.

Dawid rozumiał duchową zasadę, że do wykonania dzieła Królestwa potrzebni są wszyscy. A przy takim rozumowaniu zwycięstwo jest wynikiem pracy wszystkich. Gdyby Dawid dał mniejszy udział tym, którzy nie brali udziału w bezpośrednim starciu, stwierdziłby tym samym, że ich praca była mało ważna albo nie miała żadnego znaczenia w budowaniu zwycięstwa. Taki sposób myślenia przenikał rządy Saula, w wyniku czego znaczenie Izraela słabło. Dawid wiedział, że to musi się zmienić. Dlatego odtąd zwyczaj równego podziału łupów wojennych stał się w Izraelu prawem.

WSZYSCY MAJĄ RÓWNY UDZIAŁ W BOŻYM BŁOGOSŁAWIEŃSTWIE
Jezus wzmocnił wymowę tej zasady w przypowieści opowiedzianej w Ew. Mateusza 20. Królestwo Niebios, nauczał, wypłaca robotnikom taką samą nagrodę, niezależnie od tego, czy przyszli do pracy rano, czy w ostatnich minutach dnia. Wszyscy mają równy udział w Jego błogosławieństwie. Królestwo Boże rozrasta się, kiedy każdy wykonuje przeznaczone dla siebie zadanie. Dlatego nagrodę otrzymuje każdy, kto uczestniczy w pracy.

Takie rozumowanie jest zupełnie odmienne od naszego zachodniego sposobu myślenia. Jeśli odkryjemy, że Boży ludzie zawsze otrzymują część zdobywanego łupu za udział w służbie rozszerzania wpływów Bożego Królestwa na ziemi, ożywimy swoje wpływy. Wpływ, jaki wywieramy na świat może być coraz większy. Możemy stać się wypełnionymi po brzegi naczyniami zachęty.

W tym miesiącu zachęcam do udziału w zdobyczach, jakie daje zwycięstwo, przez błogosławienie innych ludzi, kościołów i otaczających służb. Poproś Boga, byś mógł Jego oczyma zobaczyć znaczenie i wartość takiego działania w zaprowadzaniu Jego Królestwa. Zdziwisz się, jak szybko Królestwo się rozprzestrzenia.